Ay lê Êmê , nazikê nazdarê
Ser mezinê aqil kêmê, beybûna welatê Diyar Bekir
Hênkaya welatê Mûşê,
sozdara minî vî zemanî rabe Êmê
Ay lê lê Êma, mi go ez bi yarim tepa şewitî,
diketim minê dî li kutlê biya
Lê mi dî sê zeryê mala kalo hat û dimeşiyan
Lê meşa van keçka nebû meşa hakima qayim qama yûzbaşiya, Êmê.
Wele dengê van bê bava, nebû dengê naqosa mifre diya
Lê bêna van keçika nebû bêhna misk û emberê,
şûşê kolonya bi ser kambaxê gundê me de fûriya, hevalno, hogirno.
Lê migo bejna êma hemo tak rîhana devê çêmê,
wezê xeşîmim zarome, nem zanim ji kîjan alî, de rabe êma.
.
[Ji strana Axîn ji Dil]
.
Xwedê çawa gul were çê kir
Neqşek nema li wê bejnê kir
[2Caran]
Wextê mi çav dî dil bi xemê kir
Herdiwa di dil de hêlîn çêkir
[2Caran]
Axîna min tim ji dil tê tim ji dil
Li min xist merez û kul, xem û kul
Hiner birin ji dset û mil, dest û mil
Hisret kirin dîtna gul, dîtna gul