Ji wê şeva bi şewbê
Bêhna firîkên şewitî tê ji çolê
Çend xarên min winda bûbûn li newalan waweylê
Desmêja te û janê li hevdu naşikin, hebhinarkê...
Min ji te re negotibû nexeyide ji wê çîrokê
Ewê gewriya te dil bide kêrê li kerbelayê... belê delalê
Li çar aliyê çefiya min dçirûsin şûnên şilfîtazî yên Îskenderê mezin
Kulora şahmeran e egala li serê min
Ev kitana cenda ye ku te li xwe şikenandiye hebhinarka min?
Ne sûcê te ye, ew mîratên kewa li me nehatin
Liçiyayê şengalê, komek xenzîr
Teyrê tawûs ji xwe re biraştiye
Perikên wî digirîn li dewsê
Tu hogirê van perikan bû yî, hebhinarka delal
Bi cizbê ketin hêsirên te yên firyalî li ser goleke mêşinî
Ji bo ku ez bi serê xwe da kim...
Ez ê dojeh bi dojeh li xweliya hestiyên te bigerim
Hebhinarkê, teşiya bê, destara berfê, berîvana baranê