Şiir : Orhan Kotan
”Bayrakları göndere çeken çocuklar
Aç bir destandır kan gölü gruplarda
Bir çocuk ağlar ağlar durur
Bir ana tandıra düşer kavrulur
Bir gelin parmağıyla deşer rahmini
Radyoda ince saz, ney taksim
Büyür çetelerin hıncı
Kent ince ince susar
Ve korku bir kahpe yaradır içerden işler
Vurur hançerini şah damardan ihanet
Satarsın ulan satarsın
Açılmamış gonca gülünü.”
.
Gökte yıldız kayınca, için yanınca
Gözlerin ıslanınca, akşam olunca
Dön yüzünü dağlara, bir mavzer gibi
Sabır zorlayınca, sel kabarınca.
.
Kar tanesi uçunca, çiğ tükenince
Kardelenler açınca, otlar bitince
Avucumda ateşle, dönerim sana
Toprak uyanınca, bahar gelince.