bu türkü mor dağların emanetidir
firari mahpuslara bir avuç su
bir türkü dilimi içerdekine
çeyiz sandığına oyalı yazma
memeye süt
ve baharın toprağa bereketidir
.
sığmaz dört duvarın yasına, dikenli tele
cesur bir mermidir mavzer yatağında bu
önü kıtlık-kıran, zemheri
ardı ateş gülü
kızılcık
ve menekşedir.
.
bir teli asuri vurur, biri keldani
ve yeşile çalar her mevsim
petrol mavisini
kan kızılını
kavruk dudakların tuzunda tadı
fırat’ı
dijle’yi vurur
heyy bre
şahin gagasında can suretidir
kara saçlım
gül benizlim
sevdiğim
bu türkü
mor dağların emanetidir
.
gün kar yanığı yüze vuranda
depreşir gökçe yürek
kasketi kederde
gömleği kan
sevdası bir uçurumdur
gözleri kor tanesi
gözleri hançer
gözleri cesarettir
krizantem çiçeğidir emeği gülüm
elleri cesurdur
ve de hünerli
mor dağlarında ardında
üç koca destan
üç koca dünya
üç denklem
üç şifre
üç atom çekirdeği
ve bir çakmak
bir kıvılcım
bir de dinamit
.
gün kar yanığı yüze vuranda
mor dağların türküsü gelir
onlar güneşin bağrında ateş
yeryüzünde bir taze çiçektiler
namluda namusun fişengi
isyanda yürek
kara düşte
bembeyaz gerçektiler.
bin yılların sevdası
nazlım
sabır kıyısında
kin köpüğü
al almada
başaklarda
gül dudakta hasret.
.
söyle türkünü sen
erinme nazlı bacım
ağlamadan
karalar bağlamadan
kına gecelerinin sevincinde
lurke’de, govend’de
temirağa’da.