Yangın gecesinde giyinmiştim
Ateş İstanbul’ a bulaşmıştı
Yalnızdım, zehirdim, zehirliydim
Bütün köprülerim atılmıştı.
.
Gemileri ellerimle batırmıştım
İstanbul nefes nefes yanıyordu
Sen tutuşmuştun yanıyordun
Çığlıkların kulağımdan gitmeyecek.
.
Saçların tutuşmuştu yanıyordu
Ateş dudaklarına bulaşmıştı
Kimsecik yangını görmüyordu
Bir damlacık su vermiyordu.
.
Sen bir cehennemdin yanıyordun
İstanbul bir cehennemdi yanıyordu
Ben eski cehennemdim yanıyordum
Şiirlerim haykırmaya başlamıştı.
.
Duman beni boğmasa kör etmezse
Gözlerim kör olmasa ölmezsem
Seni görsem suçlu gözlerini görsem
Yangın gecesinde kaybolduğunu.
.
Başıma taş yağmasa düşmezsem
Gemiler ateş almasa gitmezse
İstanbul yanmasa sen yanmasan
Ben kendi kendimi yakacaktım.