Bizi güllerin iklimi tüketti
Toprağı yaran filize vurulduk
O vahşi beyaz at alıp başını gitti
Bir yaz yağmuru gibi unutulduk.
.
Sığ yanlarımız oldu ara sıra
El yordamıyla dalarken hayata
Bir parça telaş, bir parça ümittik
Hiç yetişemedik o vahşi ata.
.
O vahşi atlarla beraber
Ah şu içimizdekiler
Sanki sökülürcesine, sanki sökülürcesine,
Sanki sökülürcesine
Gitti gider.
.
Bize bir gün çelişkisi yetti
Dudağı yoran bir söze kırıldık
O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
Kaldığı yerden başlanır mı artık.
.
Hiç ayrılmayız derken bir ucundan
Aşktı o yitirdiğimiz inan aşktı
Ben sana kıydım, sen bana gücendin
Ve durduramadık o vahşi atı.
.
O vahşi atın ardından ah şu aramızdakiler
Hiç yaşanmamışçasına, hiç yaşanmamışçasına,
Hiç yaşanmamışçasına uçtu gider.